E-ÖĞRENME 2.0
Web 2.0 uygulamalarının gelişmesiyle beraber e-Öğrenme kapsamında da hızla değişiklikler meydana gelmeye başladı.
Bu değişimlerin gerekçesi ise tamamen
bilgi odaklı iş alanlarının artması ve buna bağlı olarak öğrenme
süreçlerinin daha hızlı, anlık ve
maliyeti düşük olarak geliştirilmesine ihtiyaç duyuldu. Web 2.0
uygulamalarındaki gelişmeler içerik oluşturulması ve internet üzerinde
oluşturulan içeriğe katkıda bulunulması sayesinde bu süreci kolaylaştırdı. Bununla birlikte araçların
kullanım kolaylığı ,işbirliği ve sosyal etkileşimin kendiliğinden meydana
gelmesine zemin hazırladı.
Web 2.0’den yola çıkarak Kanadalı bir
araştırmacı olan Stephen Downes tarafından ortaya atılan “e-Öğrenme 2.0” kavramı Web 2.0 bileşenlerinin e-öğrenmeye
dönük özelliklerini yansıtır nitelikteydi. Web 2.0 anlayışıyla gelişen sosyal paylaşım ortamlarının ve
servislerinin e-öğrenmeye yönelik uygulamaları da e-Öğrenme 2.0’ı ortaya
çıkarttı. e-Öğrenme 2.0 kapsamında Web
2.0 destekli öğrenci katılımlı araçlar wiki’ler, bloglar, sosyal etiketleme,
sosyal ağlar ve dosya, resim, video paylaşımı olarak listelenebilir.
e-Öğrenme 2.0 ise beraberinde kolay içerik
oluşturma, web aktarımı ve tümleşik işbirliğini getirmiştir. Paylaşma ve
öğrenme, e-öğrenme 2.0’nin doğal bir görünümüdür diyebiliriz. e-Öğrenme 1.0 ile e-öğrenme 2.0
arasındaki en önemli farklılık içerik oluşturmaktan
kaynaklanmaktadır. e-öğrenme 1.0’de içerik öğrenme tasarımı alanında uzmanlığa
sahip kişiler tarafından gerçekleştirilmektedir. e-Öğrenme 2.0’de içerik
oluşturma akran ya da eşler tarafından gerçekleştirilebiliyor.
e-Öğrenme 2.0’ye en basit olarak bir şirketin eğitim ve insan kaynakları
bölümünde e-öğrenme 2.0 araçlarını gündelik çalışmalarının bir parçası olarak
benimsemiş ve ekip olarak kullanan bireyler örnek olarak verilebilir.
e-Öğrenme 2.0 araçları, formal öğrenme durumlarında özellikle
işbirlikli öğrenmeye dönük yararlı özelliklere sahiptir. Bu araçların bulunmadığı durumlarda
e-postalar aracılığıyla grup üyeleri arasında bilgi paylaşımı gerçekleştirilse
bile bu durum bilginin izlenmesini zorlaştırırdı. Bu araçlar aynı zamanda
bireylere kişisel öğrenme olanakları da sunmaktadır. Bu etkileşimler
aracılığıyla oluşturulan ağ, bireyin öğrenme ve problem çözümüne de yardım
etmektedir.
KAYNAKÇA
[1] e-learning 2.0 (2009). http://www.
enocta.com/web2/ContentShowOne. asp?CType=1&ContentID =368&T=1)
[3] Downes, S. (2006).E-learning 2.0, ACM eLearn
Magazine. [Accessed 3rd November 2007] Available from World Wide Web
Yorumlar
Yorum Gönder